8 uren van Hellendoorn - 29 oktober 2016
Deze rit hadden we vorig jaar al op de planning staan maar helaas af moeten wijzen i.v.m. andere verplichtingen. Nu dit jaar weer een nieuwe kans en ingeschreven.
We hadden deze nog nooit gereden maar het leek ons wel een leuke rit. De rit ging niet zo heel vroeg van start dus op een redelijk normaal tijdstip konden we vanuit huis vertrekken. Op de afstand hadden we ons een beetje verkeken en waren we toch al vlug bijna 2 uur onderweg. Maar we hadden de rally op de trailer staan en zaten zelf luxe in de Peugeot.
Dat rijdt een stuk relaxter als dat je met deze mini met ruim 100 km per uur snelwegen rijdt.
In Hellendoorn aangekomen even een plek gezocht om de mini van de trailer te halen en naar de start gereden. Even aanmelden bij de starttafel en daarna genieten van een kop koffie en kennis maken met andere equipes. Leuke anekdote was dat er een minirijder mee deed, die weer een collega was van iemand die wij op een camping hebben ontmoet. Kunt u het nog volgen? Ja, de miniwereld is erg klein op zo`n manier.
Om 12.13 mochten we van start met startnummer 13. Als dat maar goed komt met zo`n startnummer.
We beginnen met een bol/pijltraject waar niet veel moeilijkheidsgraad in zit, het was ook meer een verbindingsroute naar traject Pijlen kortste route.
En hier kwamen we de eerste scherprijders tegen, nu ja scherprijders, deze vielen onder de noemer verstopte bordjes dus opletten geblazen.
Het tweede traject was ingetekende lijn met blokkades, even goed opletten op de weggetjes die net onder de blokkade uitkwamen. Bij deze rit werd ook gewerkt met keercontroles en voorkennis mocht je niet hebben. Helaas voor ons moesten hier achterwaarts geplaatste bordjes ook opgeschreven worden maar daar kwamen we bij de tussenstop pas achter.
Derde traject waren punten, deze moest je aan de rechterkant passeren dat wil dus zeggen dat de punten links van je moesten liggen. Als je gewend bent dat ze altijd rechts van je liggen moest je bij deze rit goed bij de positieven blijven om het links te houden. Lastig maar het ging redelijk goed. De snelheid was 36 km per uur gemiddeld dus we moesten aardig door rijden. Het laatste traject sloten we nog af met pijlen kortste route en daarna kwamen we bij de lunchstop. We waren hier echter wel wat te laat bij het binnenkomen. Ongeveer 10 minuten maar de tijden werden geneutraliseerd omdat er bij het kaartje met ideale tijden wat foutjes waren geslopen. Hier werden we voorzien van een kop koffie/thee of fris en voor de liefhebbers een gevulde koek of een broodje hamburger die heerlijk smaakte.
Na de lunch weer van start en ja hoor, we reden voor de verandering weer eens totaal de weg kwijt. Vlug gekeerd en de juiste route gevonden en vol goede moed de pijlen kortste route gaan rijden. Gelukkig had ik deze tijdens de pauze al ingetekend dus konden we in een behoorlijk tempo de pijlen afwerken. Dit was ook nodig, want we waren best wel tijd kwijt geraakt met het verkeerd rijden en voor je dan weer op 36 gemiddeld zit heb je even te gaan. Maar we hebben het gered en kwamen in de minuut bij de controlewagen aan. Het volgende traject was weer ingetekende lijn met blokkades. En toen we bij het einde kwamen kregen we door dat er iets niet klopte in de ideale passeertijden. Als je met 36 per uur moet rijden en je hebt 26 km afgelegd zou je daar toch minder dan een uur voor moeten berekenen. De organisatie had er echter bijna anderhalf uur voor gerekend. Dus we hebben het zelf berekend en toen laten stempelen bij de postbemanning, deze gaven aan dat het niet klopte maar de eindtijd was wel de juiste. Goed dat we niet gewacht hebben op onze IPT want dan hadden we tijd te kort gehad voor het laatste traject.
Het laatste traject was weer pijlen kortste route met een aflooptraject bolletje/pijl naar de finish. En hier waren dus wel de vallen in gebouwd. Op zijn kop en kwart slagen gedraaid, langste routes enz. Dus opletten geblazen. Mooi op tijd aan de finish. We hadden een erg mooie route gereden en vele mooie weggetjes gehad. Al met al was het een geslaagde dag geweest.
Nadien kwamen we aan tafel te zitten met de Mini Owners Club Twente en hebben we het gezellig ( hoe kan het ook anders ) over mini`s gehad. Er was een zeer smakelijk stamppottenbuffet waar de stamppotten weer net wat anders waren klaar gemaakt als je thuis of in Brabant doet.
Op het podium stond ook nog een erepodium opgesteld voor de plaatsen 1,2 en 3. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Al vrij vlot begonnen ze met de prijsuitreiking en eerst werden de clubprijzen vernoemd. Daarna begon men aan de tourklasse en werd er een inleidend praatje gehouden over de derde plaats, geen ASVH rijders en rijdende in een Austin mini, we keken elkaar al aan, het zal toch niet… En ja hoor het zal toch wel. Een mooie derde plaats behaald en dus op het podium en daar na overhandiging van de beker het erepodium op. Nu wachtend op nummer 2 en nummer 1. Tweede plaats was ook een minirijder maar deed nu niet mee met zijn mini maar in een moderne Fiat Punto, Marco van Oosterom en Jan van de Lit. Na de nodige foto`s en ook nog een woordje door de microfoon van alle winnaars mochten we weer naar ons plekje. Totaal verrast met deze derde plaats maar super blij natuurlijk. Ook de sportklasse werd nog afgeroepen maar helaas, erg sneu voor de organisatie waren de nummers 3 en 2 al naar huis. Ook erg sneu natuurlijk voor de eerste plaats winnaars die daar eenzaam op het erepodium stonden.
Al met al is het een zeer geslaagde rit geweest met een verrassende afloop!
We hadden deze nog nooit gereden maar het leek ons wel een leuke rit. De rit ging niet zo heel vroeg van start dus op een redelijk normaal tijdstip konden we vanuit huis vertrekken. Op de afstand hadden we ons een beetje verkeken en waren we toch al vlug bijna 2 uur onderweg. Maar we hadden de rally op de trailer staan en zaten zelf luxe in de Peugeot.
Dat rijdt een stuk relaxter als dat je met deze mini met ruim 100 km per uur snelwegen rijdt.
In Hellendoorn aangekomen even een plek gezocht om de mini van de trailer te halen en naar de start gereden. Even aanmelden bij de starttafel en daarna genieten van een kop koffie en kennis maken met andere equipes. Leuke anekdote was dat er een minirijder mee deed, die weer een collega was van iemand die wij op een camping hebben ontmoet. Kunt u het nog volgen? Ja, de miniwereld is erg klein op zo`n manier.
Om 12.13 mochten we van start met startnummer 13. Als dat maar goed komt met zo`n startnummer.
We beginnen met een bol/pijltraject waar niet veel moeilijkheidsgraad in zit, het was ook meer een verbindingsroute naar traject Pijlen kortste route.
En hier kwamen we de eerste scherprijders tegen, nu ja scherprijders, deze vielen onder de noemer verstopte bordjes dus opletten geblazen.
Het tweede traject was ingetekende lijn met blokkades, even goed opletten op de weggetjes die net onder de blokkade uitkwamen. Bij deze rit werd ook gewerkt met keercontroles en voorkennis mocht je niet hebben. Helaas voor ons moesten hier achterwaarts geplaatste bordjes ook opgeschreven worden maar daar kwamen we bij de tussenstop pas achter.
Derde traject waren punten, deze moest je aan de rechterkant passeren dat wil dus zeggen dat de punten links van je moesten liggen. Als je gewend bent dat ze altijd rechts van je liggen moest je bij deze rit goed bij de positieven blijven om het links te houden. Lastig maar het ging redelijk goed. De snelheid was 36 km per uur gemiddeld dus we moesten aardig door rijden. Het laatste traject sloten we nog af met pijlen kortste route en daarna kwamen we bij de lunchstop. We waren hier echter wel wat te laat bij het binnenkomen. Ongeveer 10 minuten maar de tijden werden geneutraliseerd omdat er bij het kaartje met ideale tijden wat foutjes waren geslopen. Hier werden we voorzien van een kop koffie/thee of fris en voor de liefhebbers een gevulde koek of een broodje hamburger die heerlijk smaakte.
Na de lunch weer van start en ja hoor, we reden voor de verandering weer eens totaal de weg kwijt. Vlug gekeerd en de juiste route gevonden en vol goede moed de pijlen kortste route gaan rijden. Gelukkig had ik deze tijdens de pauze al ingetekend dus konden we in een behoorlijk tempo de pijlen afwerken. Dit was ook nodig, want we waren best wel tijd kwijt geraakt met het verkeerd rijden en voor je dan weer op 36 gemiddeld zit heb je even te gaan. Maar we hebben het gered en kwamen in de minuut bij de controlewagen aan. Het volgende traject was weer ingetekende lijn met blokkades. En toen we bij het einde kwamen kregen we door dat er iets niet klopte in de ideale passeertijden. Als je met 36 per uur moet rijden en je hebt 26 km afgelegd zou je daar toch minder dan een uur voor moeten berekenen. De organisatie had er echter bijna anderhalf uur voor gerekend. Dus we hebben het zelf berekend en toen laten stempelen bij de postbemanning, deze gaven aan dat het niet klopte maar de eindtijd was wel de juiste. Goed dat we niet gewacht hebben op onze IPT want dan hadden we tijd te kort gehad voor het laatste traject.
Het laatste traject was weer pijlen kortste route met een aflooptraject bolletje/pijl naar de finish. En hier waren dus wel de vallen in gebouwd. Op zijn kop en kwart slagen gedraaid, langste routes enz. Dus opletten geblazen. Mooi op tijd aan de finish. We hadden een erg mooie route gereden en vele mooie weggetjes gehad. Al met al was het een geslaagde dag geweest.
Nadien kwamen we aan tafel te zitten met de Mini Owners Club Twente en hebben we het gezellig ( hoe kan het ook anders ) over mini`s gehad. Er was een zeer smakelijk stamppottenbuffet waar de stamppotten weer net wat anders waren klaar gemaakt als je thuis of in Brabant doet.
Op het podium stond ook nog een erepodium opgesteld voor de plaatsen 1,2 en 3. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Al vrij vlot begonnen ze met de prijsuitreiking en eerst werden de clubprijzen vernoemd. Daarna begon men aan de tourklasse en werd er een inleidend praatje gehouden over de derde plaats, geen ASVH rijders en rijdende in een Austin mini, we keken elkaar al aan, het zal toch niet… En ja hoor het zal toch wel. Een mooie derde plaats behaald en dus op het podium en daar na overhandiging van de beker het erepodium op. Nu wachtend op nummer 2 en nummer 1. Tweede plaats was ook een minirijder maar deed nu niet mee met zijn mini maar in een moderne Fiat Punto, Marco van Oosterom en Jan van de Lit. Na de nodige foto`s en ook nog een woordje door de microfoon van alle winnaars mochten we weer naar ons plekje. Totaal verrast met deze derde plaats maar super blij natuurlijk. Ook de sportklasse werd nog afgeroepen maar helaas, erg sneu voor de organisatie waren de nummers 3 en 2 al naar huis. Ook erg sneu natuurlijk voor de eerste plaats winnaars die daar eenzaam op het erepodium stonden.
Al met al is het een zeer geslaagde rit geweest met een verrassende afloop!